Als alle zekerheid verdwenen is

en er ineens geen houvast is

Enthousiast rijd ik op dinsdagochtend alleen naar het ziekenhuis voor de echo. Daar mijn man al een paar keer mee was geweest en het druk was op zijn werk had ik gezegd ik ga wel alleen, ik vind het fijner als je bij de 20 weken echo erbij bent.

Nadat ik  Lenn naar school heb gebracht rijd ik door naar het  ziekenhuis. Mezelf al helemaal verheugend dat ik Lenn weer op tijd uit school kan halen omdat we op dinsdag altijd naar het revalidatiecentrum moeten en hij dus niet de gehele dag hoeft te wachten om de echo’s te zien.

Natuurlijk ben ik zoals altijd veel te vroeg en in de wachtkamer gooi ik mijn winkelmandje van Prénatal vol. Het was niet duidelijk of ik dit weekend kon gaan shoppen vanwege de corona maatregelen. Ik word naar binnen geroepen door echoscopist. ‘We zullen eens gaan kijken naar je kindje’ en ze benadrukt nog even de prachtige echo’s die we al gehad hadden. Hoe fijn het is om nu na al die jaren in onzekerheid weer uit te kijken naar iets moois, iets kleins, naar geluk. De vorige keer hadden we namelijk lang gesproken over de weg naar ons regenboogkindje.

Hop een klodder koude gel op mijn buik, ondertussen zijn de echoscopist en ik druk aan het kletsen en dan ineens zegt ze geen woord en brengt alleen maar een verschikt NEEEE hoe kan dit uit, ik gil want ik zie het al en dan is alles oorverdovend stil……..

Kijk nog eens probeer het eens……. Maar nee niks geen kloppend hartje.

Hoe kan dit? Ik voel me zo zwanger en sta iedere dag boven de wc en ben aan het werk met emmers naast mijn bureau, ik kan mijn broeken niet meer aan......

Dan komt het moment dat je je man moet gaan bellen en het verschrikkelijke nieuws moet gaan gaan brengen. Hoe vertel je dit tegen de nu al zo trotse opa’s en oma’s mijn lieve vriendinnen en familie? Maar nog erger, hoe gaan we dit Lenn vertellen??? Weer vertellen dat er geen levend broertje of zusje komt…… Lenn die zo trots is…………………………..

Mijn hoofd tolt, allerlei gedachten spoken door mijn hoofd. Maar de grootste vraag is Waarom?...................

De afspraken bij de gynaecoloog worden gemaakt daar deze alles officieel moeten bevestigen en dan, dan moet deze week het allerergste nog komen.

Want ons kleine wondertje voelt zich nog zo veilig in mijn buik.

De wereld draait door

Maar alles is anders dan voorheen

Niets voelt meer als hiervoor

De angst valt als een deken om me heen

Ik heb nog nooit om iets gevraagd

Maar ons geluk werd weggevaagd

Een toekomst samen lijkt nu een vage droom

 - Ik kijk naar jou van Jim Bakkum -

- Joyce –

Januari 2022